Ik heb hem weer!!
Door: paulweggeman
Blijf op de hoogte en volg Paul
16 Januari 2011 | China, Beijing
Goedemorgen vrienden,
je hebt het waarschijnlijk gemerkt, gisteren heb ik geen stukje geschreven.
De reden was dat ik bijna de hele dag in het hotel ben geweest, het was buiten snerpend koud, daarom was het eigenlijk niet verantwoord om met een kind in een buggy op pad te gaan.
Nu moet ik bekenen dat dit hotel naast zeer ruime kamers eigenlijk niets heeft te bieden.
De TV hapert en de snelheid en toegankelijkheid van het internet laten ook te wensen over, dus kortom vervelen....
Hylight van gisteren was het diner, puur om de andere reizigers te ontmoeten.
Gisteren zijn Vincent en Erna met zoon en dochter gearriveerd, zij hebben in Chengdu gezeten, optisch gezien niet zo ver van Chongquing, maar China is groot.
Zij waren ook bij het diner, dus snel even bijpraten.
Ik mijn fotocamera meegenomen, en mooi naast me op de bank gelegd.
Druk in gesprek vergeten foto's te nemen.
Op een gegeven moment zat ik alleen in het restaurant, nog even na te kletsen met de kelner ik rekende af en ben naar boven gegaan.
Daar het vaste riedeltje, Wu Ming in bad en daarna nog even naar een film gekeken.
Na de film zelf onder de douche, en met dat ik daar sta, overdenk ik naast mijn leven.......wat ik in het reisjournaal zou zetten, en met welke foto's.........#*+<#^ waar heb ik de camera gelaten........ligt die nog op de bank in het restaurant.
Ik gelijk onder de douche vandaan naar beneden, het was 01.00 u. inmiddels was het restaurant donker en ik bij de balie vragen of er een camera was gebracht.
Het Engels van de twee medewerkers liet wat te wensen over, maar na een aantal minuten begrepen ze me geloof ik.
Met veel inspanning kreeg hij de lampen van het restaurant aan, maar de bank was leeg, en er was niets ingeleverd.
Het beste was om 's ochtends maar weer te informeren.
Het was na tweeen toen ik niet echt gerust moest gaan slapen, ik was om 6 uur klaar wakker, met slechts een beetje gedoezeld te hebben.
06.45 u. melde ik met bij de balie, en na een druk gesprek door de telefoon kwam het verlossende antwoord, hij was gevonden en lag in een kluis op de afdeling.
Nu moet ik bekennen dat dit al de tweede keer is deze reis dat ik mijn camera, verloren of vergeten ben, de eerste keer was het in de bus, dat een reisgenoot me er op attendeerde, en nu dit weer.
Foto's allemaal in de notebook geplaast vanavond, en is Jeannet is ook weer wat bijgekomen van de schrik, mijn eerste prior heeft Wu Ming gevolgd door nog zo'n 150 andere zaken waar ik aan moet denken.
Vandaag ben ik met Wu Ming een tochtje door de buurt wezen maken, het was vergeleken met gisteren een schitterende dag, de foto's plaats ik morgen, en vanavond met Wendy en Andy en Kaj wezen eten in een restaurant lekker gevuld met "just us"
Het is nu bijna 22.00 u. en duik snel mijn bed in, gisteren niet geslapen en Wu Ming die me ook overdag lekker bezighoud, it's killing me.
Liefs, Groetjes en Knuffels Wu Ming en Paul
je hebt het waarschijnlijk gemerkt, gisteren heb ik geen stukje geschreven.
De reden was dat ik bijna de hele dag in het hotel ben geweest, het was buiten snerpend koud, daarom was het eigenlijk niet verantwoord om met een kind in een buggy op pad te gaan.
Nu moet ik bekenen dat dit hotel naast zeer ruime kamers eigenlijk niets heeft te bieden.
De TV hapert en de snelheid en toegankelijkheid van het internet laten ook te wensen over, dus kortom vervelen....
Hylight van gisteren was het diner, puur om de andere reizigers te ontmoeten.
Gisteren zijn Vincent en Erna met zoon en dochter gearriveerd, zij hebben in Chengdu gezeten, optisch gezien niet zo ver van Chongquing, maar China is groot.
Zij waren ook bij het diner, dus snel even bijpraten.
Ik mijn fotocamera meegenomen, en mooi naast me op de bank gelegd.
Druk in gesprek vergeten foto's te nemen.
Op een gegeven moment zat ik alleen in het restaurant, nog even na te kletsen met de kelner ik rekende af en ben naar boven gegaan.
Daar het vaste riedeltje, Wu Ming in bad en daarna nog even naar een film gekeken.
Na de film zelf onder de douche, en met dat ik daar sta, overdenk ik naast mijn leven.......wat ik in het reisjournaal zou zetten, en met welke foto's.........#*+<#^ waar heb ik de camera gelaten........ligt die nog op de bank in het restaurant.
Ik gelijk onder de douche vandaan naar beneden, het was 01.00 u. inmiddels was het restaurant donker en ik bij de balie vragen of er een camera was gebracht.
Het Engels van de twee medewerkers liet wat te wensen over, maar na een aantal minuten begrepen ze me geloof ik.
Met veel inspanning kreeg hij de lampen van het restaurant aan, maar de bank was leeg, en er was niets ingeleverd.
Het beste was om 's ochtends maar weer te informeren.
Het was na tweeen toen ik niet echt gerust moest gaan slapen, ik was om 6 uur klaar wakker, met slechts een beetje gedoezeld te hebben.
06.45 u. melde ik met bij de balie, en na een druk gesprek door de telefoon kwam het verlossende antwoord, hij was gevonden en lag in een kluis op de afdeling.
Nu moet ik bekennen dat dit al de tweede keer is deze reis dat ik mijn camera, verloren of vergeten ben, de eerste keer was het in de bus, dat een reisgenoot me er op attendeerde, en nu dit weer.
Foto's allemaal in de notebook geplaast vanavond, en is Jeannet is ook weer wat bijgekomen van de schrik, mijn eerste prior heeft Wu Ming gevolgd door nog zo'n 150 andere zaken waar ik aan moet denken.
Vandaag ben ik met Wu Ming een tochtje door de buurt wezen maken, het was vergeleken met gisteren een schitterende dag, de foto's plaats ik morgen, en vanavond met Wendy en Andy en Kaj wezen eten in een restaurant lekker gevuld met "just us"
Het is nu bijna 22.00 u. en duik snel mijn bed in, gisteren niet geslapen en Wu Ming die me ook overdag lekker bezighoud, it's killing me.
Liefs, Groetjes en Knuffels Wu Ming en Paul
-
16 Januari 2011 - 14:11
Claudia:
Dat was schrikken dat de camera weg was gelukkig heb je steeds heel veel geluk ermee. Niet meer verliezen hoor.
Groetjes Claudia -
16 Januari 2011 - 15:19
Nathalie :
Hoi Paul,
Ik had het mailtje van Jeannet gelezen over de camera. Gelukkig is hij weer terecht zeg....OEF!! Je houdt de spanning er zo wel in voor Jeannet. Heeft Jeannet je al gemaild dat mijn man een hele koffer had vergeten toen wij vertrokken naar China om onze derde spruit op te halen. Sond nog thuis in de gang. Wij zijn nog steeds samen....(LOL) Je doet het super, daar in het verre China. Papa met zoon, ik vind het super! Geniet nog van je dagen in Beijing maar dat gaat vast lukken nu.
Groetjes, Nathalie. (trotse mama van Ayleen, Yindi en Bing; SN lijst). -
16 Januari 2011 - 19:03
Dick En Hinke:
Om een hartverzakking van te krijgen....Gelukkig is de camera weer terecht.
Nu weer mooie foto's maken.
Groetjes,
Hinke en Dick -
16 Januari 2011 - 20:09
Annette:
Wat fijn dat je je camera weer terug hebt, je moet er niet aandenken alle foto's weg.
Groetjes Joost en Annette de Jong
Ying, Mei Yi, Xian en Gui Mei -
17 Januari 2011 - 09:38
Monique:
Ppfff gelukkig gevonden. Hopelijk wat beter geslapen.
Nu is het echt aftellen voor jullie nog heeeel even en dan zijn jullie weer lekker thuis bij de dames, wat zullen die blij zijn.
We genieten nog een paar dagen mee met jullie reis verslag. Bedankt dat we mee mochten lezen en foto's kijken. De foto's van de muur zijn echt super mooi.
Groetjes Monique, Jos, Yun Bei en Yan Yi
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
